O Patronie
Królowa Jadwiga Andegaweńska 
Jadwiga Andegaweńska urodziła się między 3 października 1373, a 18 lutego 1374 - dokładna data nie została zanotowana.
Jadwiga przyszła na świat w czasie, gdy jej ojciec, Ludwik Andegaweński, król Węgier i Polski, starał się o uznanie prawa do polskiego tronu jednej ze swoich córek. Przypadł on właśnie jej, choć była najmłodsza. Zaślubiona w dzieciństwie Wilhelmowi Habsburgowi, przez kilka lat wychowywała się na habsburskim dworze.
Po wielu politycznych targach, związanych z obsadzeniem wolnego polskiego tronu, przybyła do naszego kraju w roku 1384 i 16 października została koronowana na króla. Miała wtedy 11 lat. Małżeństwo z przedstawicielem rodu Habsburgów nie doszło jednak do skutku, ponieważ panowie polscy chcieli wydać młodą królową za Jagiełłę - króla Litwy.
18 lutego 1386 roku Władysław Jagiełło poślubił Jadwigę. Kilka dni wcześniej przyjął chrześcijaństwo, a papież Urban VI w specjalnej bulli nazwał go "skarbem ukrytym i odnalezionym". Chrzest Litwy był argumentem, który zakochaną w Wilhelmie Jadwigę przekonał do małżeństwa z o wiele starszym i pod wieloma względami zupełnie obcym jej poganinem.
Królowa odeszła młodo, mając zaledwie 25 lat (1399). Sama wykształcona, otaczała się ludźmi uczonymi i przyczyniła się do odnowienia Akademii Krakowskiej, której zapisała w testamencie prawie cały swój majątek. Zasłużyła się sprawie chrystianizacji Litwy. Przy boku Władysława Jagiełły dążyła do umocnienia pokoju i państwowego ładu. Bogobojna i pokorna - jak o niej pisano - "niestrudzoną pomnożycielką kultu Bożego, opiekunką Kościoła, sługą sprawiedliwości, towarzyszką wszelkich cnót". Przeznaczała spore kwoty na fundacje kościelne i klasztorne, opiekowała się ubogimi, wspomagała szpitale.
W 1997 roku została ogłoszona świętą, przez papieża Polaka, Jana Pawła II.
Źródło: "100 Największych Polaków" wyd. Edukacja Powszechna